กระเป๋าสตางค์หาย 2 รอบที่ญี่ปุ่น...
อยู่ดีมิว่าดี มีเรื่องให้ระทึกอีกแล้ว....
เริ่มด้วยที่ร้านปิ้งย่าง Buffet ถนนโคคุไซโดริ(Kokusaidori Street) เป็นถนนช้อปปิ้งที่มีชื่อเสียงในใจกลางเมืองนาฮา โอกินาว่า(Okinawa) มีผู้คนมากมายตั้งแต่ถนนยันรัานค้าลามไปยังร้านอาหารผู้คนก็แน่นมากเลยทีเดียว
หลังจากอิ่มหนำกับมื้ออาหารและได้เดินออกมาจากร้าน ก็มีพนักงานวิ่งตามออกมาด้วยความเร็ว พนักงานรีบยื่นกระเป๋าสตางค์ที่เราลืมวางไว้บนเบาะที่นั่ง เราดีใจมากและตอนนั้นเราก็ไม่รู้ตัวด้วยว่าเราลืมกระเป๋าไว้ เรากล่าวคำขอบคุณแก่พนักงาน ต่างฝ่ายต่างยิ้มให้่กันด้วยความยินดี เราเองก็ดีใจ เขาเองก็ดีใจที่นักท่องเที่ยวอย่างเราได้รับกระเป๋าสตางค์คืน ณ ตอนนั้นที่เป็นเวลาสั้นๆ แต่ข้างในมันรู้สึกดีมาก แต่ความรู้สึกนั้นอาจอยู่กับเราไม่ได้นาน....
ความเผลอเรอก็เกิดขึ้นกับเราอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นที่ร้านสปาเก็ตตี้ที่ฮาราจุกุ(Harajuku) ต้องบอกเลยว่าวันเสาร์อาทิตย์ที่นี่เป็นวันที่คนลงอย่างนรกแตกมากกกกกกก คนแน่นเต็มไปหมด แต่ละซอยที่เต็มไปด้วยร้านและร้านที่เต็มไปด้วยคนจนล้นออกมาข้างนอก!
เสต็ปเดิมหลังจากโซ้ยสปาเก็ตตี้เสร็จ คราวนนี้ไม่ใช่แค่เดินแล้วจร้า แต่เป็นการเดินสับตีนแตกเพื่อให้ถึงสถานีรถไฟฟ้าให้เร็วที่สุด ลัดเลาะออกมาจากซอยเล็กซอยย่อยจนเกือบถึงสถานี แล้วจะหยิบกระเป๋าสตางค์เพื่อเตรียมจะซื้อบัตร!
นั่นแหละจ๊ะ เข่าแทบทรุด! ออกมาไกลมาก และเงินในกระเป๋าที่เยอะมากซึ่งเป็นเงินที่แลกมาสำหรับมาเที่ยวอย่างเปรมฤดี!
มิรอช้า สับตีนแตกVer.2 ก็มาจร้าาาา วิ่งไปวิ่งมาจนเกือบถึงร้าน เห็นผ้าโพกหัวสีคุ้นๆเหมือนพนักงานเสริฟร้านสปาเก็ตตี้กำลังวิ่งหน้าตื่นเหมือนกำลังหาใครบางคนอยู่ นั่นแหละ ฉันเอง!
อยากจะร้องไห้ให้กับความวุ่นวายที่เกิดขึ้นทั้งหมดเพราะความสะเพร่าของเราเองล้วนๆ กับพนักงานคนหนึ่งที่วิ่งหาเราท่ามกลางคนล้านแปดย่านฮาราจุกุ เขาตั้งใจหา ฉันเห็นเขาวิ่ง เขาวิ่งหาฉัน เขาเหนื่อย เขากลัวเราจะไม่ได้กระเป๋าคืน ให้ตายเถอะรู้สึกผิดอย่างมาก
สุดท้ายเราเจอกัน ห้ามร้องเด็ดขาด! อีปอบบ (บอกกับตัวเอง )
เขาดีใจมากที่เรากลับมา เรากล่าวขอบคุณจากใจ ขอบคุณมากจริงๆ เขาดีใจ เราต่างดีใจ เราขอบคุณคนญี่ปุ่นนะ ขอบคุรจริงๆ จะพยายามไม่เป็นแบบนี้อีก <3
#lovejapan
