อาหารศรีลังกา มื้อพิเศษที่ฮามามัตสึ
เนื่องในโอกาสที่คุณอิโมชิสาวรุ่นเดอะชาวศรีลังกาำลังจะกลับประเทศหลังจากที่เทรนงานเสร็จ ชีได้เข้าครัวปรุงอาหารอย่างพิถีพิถันใช้เวลาในการทำมากเลยทีเดียวสำหรับอาหาร 20 กว่าที่ *0* บอกเลยงานช้างนะจ๊ะ 55
เห็นเด่นมาแต่ไกลดูน่ากินกับเมนู ฮอปเปอร์ (Happers) ที่หน้าตาเหมือนขนมครกอันใหญ่ๆของพี่ไทยเรานี่แหละ เกร็ดความรู้จาก www.tourbkk.com/ นางบอกไว้ว่า “แป้งที่นำมาทำฮอปเปอร์จะหมักตามแบบดั้งเดิมด้วยน้ำตาลของต้นปาล์ม ซึ่งจะทำให้ฮอปเปอร์มีรสชาติอร่อย แป้งที่ได้ก็จะนำมาผสมกับกะทิ ก่อนจะนำมาทอดใน กระทะทรงกลมเล็กๆ ซึ่งทาด้วยน้ำมันงา เมื่อแป้งสุกออกมามีรูปร่างเหมือนกระทะ บางครั้งก็ใส่ไข่ลงไปด้วย ขอบรอบนอกของฮอปเปอร์จะเหลืองกรอบ แต่ว่าตรงกลางนุ่มฟู ฮอปเปอร์นั้น รับประทานเป็นอาหารเช้าและกลางวัน นอกจากไข่แล้วบางครั้งก็ใส่นมหรือน้ำผึ้งลงไป ฮอปเปอร์สามารถรับประทานกับน้ำจิ้ม เหมือนน้ำพริก ซึ่งทำมาจากพริก มะพร้าวขูด หอมซอย ปลาย่าง ฯลฯ หรือจะรับประทานกับแกง ถ้าร่วมสมัยหน่อยก็อาจจะรับประทานกับแยม แต่ไม่ว่าจะอร่อยแบบไหน ฮอปเปอร์ต้องรับประทานขณะที่ยังร้อน นอกจากจะเป็นแผ่นแล้ว ฮอปเปอร์ยังมีแบบเป็นเส้นด้วย ซึ่งจะออกมาเหมือนกับก๋วยเตี๋ยวเส้นแบนๆ”
เครื่องเคียงที่ดูเหมือนน้ำพริกหนุ่ม แต่ถูกทอนความเผ็ดให้ลดลงเพื่อให้คนญี่ปุ่นกินได้ด้วย วิธีกินคือให้ตักเจ้านี่ลงบนแผ่นแป้งเสร็จแล้วให้ห่อแล้วก็กินจร้า อร่อยมากชอบๆ แต่จริงๆชอบความประทับใจแรกที่เห็นแผ่นแป้งบานอลังการอยู่บนจานมากกว่า อิอิ ดูเว่อร์วังดี :D
เมนูนี้เป็นเมนูสำหรับนักเรียนศรีลังกาที่มาเรียนในญี่ปุ่น เเต่นี่ก็ถูกลากเข้าไปด้วยก็เลยได้กิน 5555 เมนูนี้บอกเลยว่าออริจิจริงๆ เผ็ดแน่ๆสำหรับคนญี่ปุ่น เเต่สำหรับคนศรีลังกาและไทยๆอย่างเราบอกเลยว่า สบ๊ายยยย
- แมมมี่ขอเม้าท์ -
ว่าด้วยปฏิกิริยาของคนญี่ปุ่นกับอาหารต่างชาติ(โซนเอเซีย) ที่ไม่คุ้นตา ถึงตอนพักเที่ยงที่ทุกคนเดินออกจากห้องทำงานเพื่อเตรียมทานอาหาร เหล่าพี่ยุ่นต่างเห็นแผ่นแป้งที่วางบานอยู่เต็มโต๊ะ กับท่าทีที่มีความงงงวยว่ากินยังไงนี่ หรือกลุ่มที่ทำหน้าแบบมันต้องเผ็ดแน่ๆ ตายแน่ๆ ฉันจะรอดไหม ตาย ตาย ตาย 5555 เป็นปฏิกิริยาที่ทำให้นึกถึงตัวเองในหลายๆวันที่อยู่ที่นี่เลย ที่นี่ทุกเที่ยงจะมีพ่อครัวญี่ปุ่นมาทำอาหารให้ทานตลอดสองเดือนมานี้เมนูไม่ซ้ำกันเลย มีทั้งกินได้บ้าง ทั้งต้องทำหน้า wonder บ้างตามปฏิกิริยาที่ได้เห็นมื้ออาหาร แต่ทำไงได้เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ้วตาตาม เเต่บางมื้อหลิ่วตามไม่ได้จริมๆ ก็ต้องขอโกเมนนาไซรัวๆนะคุณเชฟ แงๆ อ้ออยู่นี่ต้องกินข้าวกินทุกอย่างให้หมดนะ ถือว่าเป็นมารยาท เคยถามคนญี่ปุ่นที่นั่งทานข้าวด้วยกันว่า มื้อนี้ชอบไหม เขาบอกว่าก็ไม่ค่อยนะ แต่หันไปอีกทีก็เกลี้ยงจานพร้อมกับยกจานไปเก็บแล้วบอกกับเชฟว่า “โกจิโซซามะ เดชิตะ” หรือ “ขอบคุณสำหรับมื้ออาหาร” หรือนี่เป็นสิ่งที่ต้องทำ ไม่ชอบยังไงก็ตองกินให้หมดนะจ๊ะ
เดี๋ยวๆจากอาหารศรีลังกาไหลออกไปทะเลได้ไงเนี่ยยยย
ขอขอบคุณคุณอิโมชิอีกครั้งที่ทำอาหารให้พวกเรากินกัน เหนื่อยนะรู้เลยทำอาหารให้ 20 กว่าคน ก่อนจากขอให้เจ๊มีความสุขลูกเต้าไม่กระจองอแงนะเจ๊ รวยๆ เฮงๆ นะเจ๊
อาริกาโตโกไซมาชิตะ
japan hamamatsu silanga asia asian food spicy cooking cpoint ญี่ปุ่น ฮะมามัตสึ ฮามามัตสึ
